Z roku na rok haki holownicze cieszą się coraz większą popularnością wśród kierowców. Zanim jednak trafią do sprzedaży, a następnie do samochodów, muszą uzyskać odpowiednie homologacje. W przypadku krajów Unii Europejskiej najważniejszym dokumentem dotyczącym haków holowniczych jest Regulamin nr 55 EKG ONZ, czyli tzw. „Jednolite przepisy dotyczące homologacji mechanicznych elementów sprzęgających zespołów pojazdów”. Dokument ten określa, czym jest hak holowniczy, jakie testy musi przejść, by zostać dopuszczonym do sprzedaży i stosowania w samochodach oraz jak powinien być zbudowany, by spełniał przepisy związane z bezpieczeństwem eksploatacji.
Jak podaje Regulamin nr 55, podstawowym badaniem haka jest dynamiczne badanie zmęczeniowe. Podczas badania hak holowniczy musi być zamontowany w sposób sztywny na statywie, umożliwiającym przyłożenie siły w położeniu dokładnie takim, w jakim ma być eksploatowany. Punkty mocowania haka holowniczego określa producent pojazdu. Do części kulistej zaczepu przyłożona jest siła Fr (obustronnie zmienna, obciążenie w przybliżeniu sinusoidalne) pod kątem α = +15° ± 1° lub α = – 15° ± 1° pod warunkiem, że obciążenie pionowe S nie przekracza S = 120 × D* [N].
*Przy czym D [kN] to jest teoretyczna siła odniesienia działająca na zaczep kulowy.
Jeśli statyczne obciążenie pionowe S przekracza powyższą wartość, w obu przypadkach należy zwiększyć kąt do 20°. Badany zaczep kulowy musi zaliczyć w teście 2 000 000 cykli bez pęknięć ani żadnych uszkodzeń. Częstotliwość badania w praktyce waha się w zależności od konstrukcji zaczepu od 3 do 12 Hz. Po zaliczeniu 2 mln cykli wykonuje się badanie penetracyjne metodą przenikania barwnika.
„Kolejnym pomiarem jest pomiar samej części kulistej. Zaczepy kulowe klasy A muszą być zgodne pod względem kształtu i wymiarów zewnętrznych określonych w Reg 55. Innym badaniem wynikającym z wymagań Regulaminu 55 jest pomiar usytuowania części kulistej haka zamontowanego w pojeździe. Usytuowanie to musi odpowiadać wymaganiom: min 65 mm od zderzaka i 350 do 420 mm od podłoża. Wysokość na jakiej usytuowana jest kula w stosunku do podłoża mierzona jest w warunkach obciążenia pojazdu. Szczegóły na ten temat określono w Regulaminie. Są to standardowe procedury i badania, jakie przechodzą wszystkie haki holownicze marki Steinhof, zanim trafią do sprzedaży” – wyjaśnia Mariusz Fornal, kierownik działu technicznego w firmie Steinhof.
Ponad to, haki holownicze czy belki pociągowe przeznaczone do ciągnięcia przyczep o masie nieprzekraczającej 3,5 t muszą obejmować punkty montażu, do których możliwe jest przymocowanie sprzęgów awaryjnych lub urządzenia pozwalającego na prowadzenie lub automatyczne zatrzymanie przyczepy w przypadku rozłączenia sprzęgu głównego.
Ostatnim badaniem, które nie jest jednak określone w Regulaminie nr 55 EKG ONZ, jest test powłoki lakierowej. Renomowani producenci tacy jak Steinhof przeprowadzają je jednak we własnym zakresie w trosce o jakość produktu. W praktyce robione jest badanie w komorze solnej. Podczas opracowywania, wprowadzania lub modyfikacji technologii lakierowania próbka poddawana jest działaniu mgły solnej przez pewien czas, w celu potwierdzenia wytrzymałości powłoki lakierowej.
„Przed wykonaniem testu w komorze solnej przeprowadza się pomiar grubości lakieru zgodnie z normą PN- EN ISO 2808. Badanie w komorze solnej przeprowadza się zgodnie z normą PN-EN ISO 9227 (NSS) z zachowaniem ściśle określonych warunków (stężenie i pH solanki, ciśnienie na dyszy rozpylającej, ekspozycja detali, temperatura wewnętrzna komory). Próbki Steinhof dostarczane do badań na ogół wytrzymują ponad 700 godzin bez śladów korozji” – dodaje Mariusz Fornal.
